Subskrybuj nas na Youtube
Kwas bursztynowy w ogrodnictwie: Co to za preparat i dlaczego tak dobrze działa?
Kwasbursztynowy to bezbarwny, krystaliczny proszek, który dobrze rozpuszcza się m.in.: w wodzie. Jest on używany w ogrodnictwie. Kwasbursztynowy aktywnie bierze udział w procesach oddychania komórkowego roślin. Substancja ta stymuluje wzrost roślin, w tym: przyspiesza ich rozwój, przyspiesza oraz przedłuża kwitnienie roślin, a także zwiększa ich produktywność. Ponadto poprawia przyswajanie składników odżywczych z gleby, przyspiesza regenerację roślin po rozsadach czy przycinaniu, zwiększa odporność na choroby, a także wspomaga oczyszczanie z toksyn.
Roztworem z kwasu bursztynowego można opryskiwać rośliny, podlewać je lub też używać do namaczania (np.: sadzonek czy nasion).
Jak przygotować nawóz z kwasem bursztynowym dla zamiokulkasa?
Nawozy z kwasem bursztynowym zawsze mają formę płynną. Warto tu jednak zaznaczyć, ze określenie ”nawóz” nie do końca jest poprawne, bowiem roztwór kwasu bursztynowego nie dostarcza roślinie składników odżywczych, ale działa jak aktywator wzrostu i rozwoju rośliny. Pobudzi ich metabolizm i zwiększy zapotrzebowanie na substancje odżywcze – które trzeba dodatkowo dostarczyć.
Aby przygotować taki roztwór, należy rozdrobnić (zmielić) jedną tabletkę kwasu bursztynowego i rozpuścić ją w 2 -2,5 litra odstanej wody. Jeśli mamy kwasbursztynowy w formie proszku to wystarczy zastosować 1 g. Całość dokładnie wymieszać. Tak przygotowanym nawozem podlewamy zamiokulkas raz w miesiącu. Odżywkę należy przygotować na świeżo, nie nadaje się bowiem do przechowywania. Dzięki temu zamiokulkas będzie pięknie rosnąć i będzie wypuszczać nowe liście.
Parę słów o zamiokulkasach: Co to za rośliny, ich wymagania i pielęgnacja
Zanim zastosujemy ”ratunkowy nawóz” dla zamiokulkasa z kwasembursztynowym, najpierw sprawdźmy, czy rzeczywiście odpowiednio pielęgnujemy tę roślinę. Bowiem mimo, że ma ona małe wymagania, to jednak jest kilka kluczowych kwestii, o których warto wiedzieć.
Zamiokulkas (Zamioculcas) to rodzaj kwitnących wieloletnich roślin tropikalnych. Roślina ta w warunkach naturalnych rośnie w Afryce, w strefie klimatów: zwrotnikowego oraz podzwrotnikowego. Zamiokulkas określany jest także jako szmaragdowa palma, klejnot Zanzibaru czy roślina wieczności.
Gatunki roślin z rodzaju zamiokulkas znane są w Polsce jako domowe rośliny ozdobne. W Polsce zamiokulkas potocznie nazywany jest "zamią". Jednak jest to błąd, gdyż zamia i zamiokulkas - choć wyglądają bardzo podobnie - to dwie zupełnie różne rośliny.
Wiecznie zielone liście zamiokulkasa są błyszczące i skórzaste. Co jakiś czas roślina ta kwitnie. Korzenie zamiokulkasa mają formę kłączy. Posiadają dużą zdolność magazynowania wilgoci, dzięki czemu roślina jest bardzo wytrzymała na suszę. Doniczkowy zamiokulkas dorasta zazwyczaj do 45-60 cm wysokości, choć może osiągnąć wysokość około 1 metra. Ze względu na małe wymagania pielęgnacyjne zamiokulkasy to rośliny ozdobne łatwe w utrzymaniu. Jednak należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Na co powinniśmy zwrócić uwagę przy pielęgnacji zamiokulkasa?
- Podłoże i doniczka.Zamiokulkas lubi gleby żyzne, próchnicze, dobrze przepuszczalne o odczynie lekko kwaśnym lub kwaśnym. Najlepsze podłoże ma pH między 5,6 a 6,5. Ponadto doniczka powinna być trochę za ciasna – dzięki temu roślina wytworzy więcej pięknych liści zamiast kłączy.
- Podlewanie.Zamiokulkas to roślina o bardzo skromnych wymaganiach pielęgnacyjnych. Rzadko potrzebuje nawożenia, a podlewanie należy przeprowadzać umiarkowanie, gdy podłoże jest suche. Ważne jest, aby podlewać roślinę małymi ilościami wody, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do gnicia korzeni. Zazwyczaj podlewanie odbywa się regularnie, raz lub dwa razy w miesiącu.
- Nawożenie. W kwestii nawożenia zamiokulkasa, również nie ma potrzeby stosowania go zbyt często. Nawóz powinien być aplikowany maksymalnie trzy razy w ciągu sezonu wegetacyjnego, czyli od wiosny do początku jesieni.
- Dostęp do światła.Zamiokulkas potrzebuje dostępu do światła, jednakże należy unikać intensywnego, bezpośredniego nasłonecznienia, które może spowodować oparzenia liści. Roślina ta może rosnąć nawet w miejscach o nieco ograniczonym dostępie do światła, ale zawsze będzie preferować umiarkowane, rozproszone światło.