Subskrybuj nas na Youtube
Śnieguliczka biała – co to za krzew?
Śnieguliczka biała jest krzewem z rodziny przewiertniowatych. Bywa też nazywana śnieguliczką białojagodową. Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. W Europie pojawiła się pod koniec XVIII wieku i obecnie jest rośliną uprawną, ale także zdziczałą.
ZOBACZ kanał Dziennik.pl na WhatsAppie
Śnieguliczkę białą często możemy spotkać na skwerach, w miejskich parkach czy na osiedlach. Posiada charakterystyczne okrągłe owoce, które zazwyczaj są białe, ale bywają też różowe lub czerwonobiałe. Dzięki nim krzew zyskuje wyjątkowy walor ozdobny.
Śnieguliczka biała osiąga zazwyczaj 2 m wysokości i ma tendencję do silnego rozkrzewiania się. Jej gałęzie są szarawe, cienkie i puste w środku. Gęsto rosną na nich zielone, eliptyczne liście o długości ok. 4 cm. Jasnoróżowe kwiaty o delikatnym zapachu i kształcie zbliżonym do dzwonków pojawiają się na krzewie od czerwca do września. Są miododajne, a więc przez całe lato przyciągają do siebie owady zapylające, w tym przede wszystkim pszczoły, motyle i trzmiele. Owoce śnieguliczki białej to jagody o gąbczastej strukturze i średnicy 10-15 mm, które pojawiają się we wrześniu i październiku. Utrzymują się na krzewie nawet wówczas, kiedy jego liście już opadną – bardzo często przez całą zimę.
Śnieguliczka biała: Krzew idealny na żywopłot
Śnieguliczka biała jest krzewem ozdobnym, który idealnie nadaje się na żywopłot i jest polecany nawet początkującym ogrodnikom. Śnieguliczka biała szybko rośnie, dzięki czemu za jego pomocą w krótkim czasie można stworzyć gęsty żywopłot, który oddzieli działkę od sąsiadów lub uchroni przed niechcianymi spojrzeniami przechodniów. Krzew ten dobrze znosi cięcie, po którym się zagęszcza. Przycinanie najlepiej wykonywać między majem a lipcem. Pędy należy skracać do 1/3 długości.
Krzew jest odporny na trudne warunki, a więc jego uprawa nie powinna sprawiać nikomu problemu. Dobrze znosi mróz, dzięki czemu nie trzeba okrywać go na zimę. Jest odporny na suszę, a także jest mało wymagający w stosunku do gleby – może rosnąć nawet na podłożu jałowym, suchym i kamienistym. Nie przeszkadza mu zacienienie, a więc można sadzić go pod drzewami. Świetnie radzi sobie nawet rosnąc przy ruchliwej ulicy, ponieważ jest odporny na zanieczyszczenia powietrza. To właśnie z tego powodu często wykorzystywany jest jako zieleń miejska. Dodatkowo jest odporny na szkodniki i choroby.
Śnieguliczka biała – uprawa i pielęgnacja
Śnieguliczkę białą, która znajduje się w donicy, można sadzić w ogrodzie od wiosny do jesieni, a więc przez cały okres wegetacyjny. Natomiast krzew z gołym korzeniem najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią. Śnieguliczka biała – co zostało już wspomniane – nie jest wymagającym krzewem. Jeżeli jednak chcemy, aby miała jak najlepsze warunki do rozwoju, powinniśmy zapewnić jej lekkie i przepuszczalne podłoże o pH 6-8,5. Jeśli natomiast chcemy, aby obficie kwitła i w konsekwencji miała więcej ozdobnych owoców, musimy zapewnić jej jasne stanowisko.
Śnieguliczka biała nie wymaga regularnego podlewania. Może ono okazać się konieczne jedynie w pierwszym roku po posadzeniu w przypadku, kiedy lato jest wyjątkowo upalne i suche. Krzewu nie trzeba także nawozić. Jeżeli jednak chcemy pobudzić go do intensywniejszego kwitnienia, możemy w kwietniu lub maju rozsypać wokół niego kompost.
Trujące owoce śnieguliczki białej
Owoce śnieguliczki białej stanowią pożywienie dla ptaków drozdowatych. W przypadku ludzi są jednak trujące. Zawierają saponiny i alkaloidy, które doprowadzają do zatrucia w przypadku większego ich spożycia. Początkowe jego objawy to wymioty, biegunka i podrażnienie przewodu pokarmowego. W późniejszym czasie może nastąpić porażenie ośrodkowego układu nerwowego, objawiające się majaczeniem i śpiączką.