Ćma bukszpanowa: Co to za szkodnik?
Ćma bukszpanowa (Cydalima perspectalis) jest pochodzącym z Azji motylem z rodziny wachlarzykowatych. Od drugiej połowy XX wieku występuje w Europie, gdzie przywędrowała prawdopodobnie razem z transportem roślin ozdobnych. W ostatnich obserwuje się znaczny wzrost jej liczebności. Uznawana jest tu za gatunek inwazyjny z powodu tego, że jej larwy żerują na bukszpanie i żywią się jego liśćmi i pędami. Ostatnio coraz częściej obserwuje się je również na ostrokrzewie, laurowiśni, irdze i trzmielinie.
Ćma bukszpanowa składa swojej jaja – jasnożółte z czarną kropką – wewnątrz krzewu na spodniej stronie jego liści. Jej larwy mają początkowo długość ok. 1-2 mm, ale ostatecznie osiągają wymiary ok. 35-44 mm. Larwy mają czarną głowę. Początkowo ich tułów jest zielony z brązowymi pasami, a z czasem przybiera kolor brązowy.
Larwy przekształcają się w gąsienice, które osiągają wymiary ok. 1,5-2 cm i początkowo też są zielone i mają brązowe pasy. Z czasem brązowieją. Rozpiętość skrzydeł motyla, czyli postaci dorosłej, może osiągnąć ok. 4 cm. Motyle te najczęściej mają białe skrzydła z brązową otoczką. Spotyka się również ćmy jasnobrązowe z białą, półksiężycowatą plamą i fioletowym połyskiem. Dorosła postać ćmy bukszpanowej nie jest szkodliwa dla krzewów.
Ćma bukszpanowa: Dlaczego jest uciążliwa?
Ćma bukszpanowa jest wyjątkowo uciążliwym owadem. Jej młode larwy żywią się górnymi, delikatnymi częściami liści bukszpanu, nie uszkadzając ich całkowicie. Najwięcej szkód wyrządzają starsze gąsienice, które często całkowicie zjadają liście krzewu, a nawet jego młode pędy.
Działalność ćmy bukszpanowej prowadzi do wyraźnego osłabiania bukszpanu. Zaobserwować można na nim coraz więcej pędów pozbawionych liści, a za to pokrytych przędzą. Są to tzw. gołożery. W konsekwencji prowadzi to do usychania i zamierania bukszpanu. O obecności ćmy bukszpanowej świadczą więc poobgryzane liście, a także charakterystyczna pajęczyna na krzakach. Owad ten pojawia się na krzewach już w marcu i kwietniu.
Uciążliwość ćmy bukszpanowej wynika też z faktu, że jako gatunek stosunkowo nowy w naszym kraju, przez długi czas nie posiadał żadnych naturalnych wrogów. Od jakiegoś czasu obserwuje się jednak, że zainteresowały się nim obecnie już wróble, zięby i sikorki bogatki.
Sposoby walki z ćmą bukszpanową
Z ćmą bukszpanową można walczyć poprzez jej mechaniczne usuwanie lub środki chemiczne. Można więc całe krzewy polewać silnym strumieniem wody, co powoduje zrzucanie larw. Do walki z tymi owadami stosuje się także pułapki feromonowe, które zwabiają dorosłe osobniki i nie dopuszczają przez to do ich rozmnażania się.
Ponadto istnieją naturalne, domowe metody, które są równie skuteczne, a do tego niedrogie. Warto w tym celu przygotować domowy oprysk na ćmę bukszpanową.
Domowe opryski na ćmę bukszpanową
Oprysk na ćmę bukszpanową z płynu do naczyń
Składniki:
- płyn do naczyń,
- woda.
Przygotowanie:
- płyn do naczyń wlać do wody,
- doprowadzić do tego, aby woda bardzo się pieniła,
- tak przygotowaną mieszankę przelać do butelki ze spryskiwaczem,
- dokładnie spryskać cały krzew.
Oprysk na ćmę bukszpanową z octu
Składniki:
- 10 ml octu,
- 1 l wody.
Przygotowanie:
- ocet wlać do wody,
- całość dokładnie wymieszać,
- przelać do butelki ze spryskiwaczem,
- spryskać bukszpan.
Oprysk na ćmę bukszpanową z szarego mydła
Składniki:
- 100 g szarego mydła,
- 5 l gorącej wody.
Przygotowanie:
- szare mydło zetrzeć na tarce,
- mydło dokładnie rozpuścić w wodzie,
- całość ostudzić,
- przygotowany oprysk przelać do butelki ze spryskiwaczem,
- spryskać krzew.