Orzeczenie rozwodu nastąpiło z winy obu stron. Winny współmałżonek musi wypełniać obowiązek alimentacyjny przez okres 5 lat od orzeczenia rozwodu. Czy termin ten można skrócić?
Według art. 60 par. 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczenia środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu.
Przedłużenie pięcioletniego terminu może nastąpić, kiedy zaistnieją wyjątkowe okoliczności, które powstały przed upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu.
Kodeks rodzinny nie definiuje w sposób bezpośredni wyjątkowych okoliczności. Można jednak do takich zaliczyć:
Reklama
● długotrwałość pożycia małżeńskiego,
● dysproporcje w statusie materialnym po rozwodzie,
● chorobę uniemożliwiającą podjęcie pracy zarobkowej,
● niemożność udzielania pomocy materialnej ze strony rodziny.
Jeśli były współmałżonek na skutek kalectwa nie może podjęć pracy, wówczas czas przedłużenia obowiązku alimentacyjnego następuje na czas nieograniczony.
Przedłużenie obowiązku alimentacyjnego między małżonkami może nastąpić także po upływie 5 lat od orzeczenia rozwodu. Byli współmałżonkowie mogą zawrzeć umowę, na podstawie której dobrowolnie chcą przedłużyć obowiązek alimentacyjny.
Oczywiście płacenie przez byłego współmałżonka alimentów po okresie 5 lat od orzeczenia rozwodu nie zwalnia sądu od oceny, czy istnieją podstawy do przedłużenia obowiązku alimentacyjnego.
PODSTAWA PRAWNA
Ustawa z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 1964 r. nr 9, poz. 59 ze zm.).