Daj sobie prawo do błędów

Już jako dziecko dowiadujesz się, ile rzeczy robisz nie tak. "Zobacz, co zrobiłaś! Ale masz dziurawe ręce!" - słyszałaś od mamy, gdy chciałaś pomóc jej w kuchni. Co z tego, że stroisz się na imprezę kilka godzin, gdy i tak "życzliwa" koleżanka zaraz wytknie ci oczko w pończosze. Wszyscy zmuszają nas, byśmy zawsze były bezbłędne, aż w końcu same zaczynamy tego od siebie wymagać.

Gdy przynosisz prawie same piątki, ktoś niechybnie wytknie ci czwórkę. Jak wysprzątasz dom, usłyszysz, że jest balagan na podwórku. Robią tak rodzice, robią nauczyciele, a w końca zaczynasz robić tak sama. Uczymy się wiecznych wymagań, krytyki, dostrzegania przysłowiowej dziury w całym.

Reklama

"Całe nasze młode życie bywa upstrzone takimi połajankami, ocenami" - twierdzi psycholog Katarzyna Miller w swoim felietonie w najnowszym "Zwierciadle". Takich wymaganiom nie ma końca. Zawsze przecież może być lepiej, zawsze jest nie dość dobrze. "Ciągle jesteśmy nie dość doskonali i ciągle mamy się doskonalić. I w dodatku mamy to robić bezbłędnie, od razu" - wylicza psycholog.

NIE STÓJ TAK Z TYM BATEM!

Takie wymagania narzucamy sobie jak kierat. I od pewnego momentu nie potrzeba nam nadzorcy, który stoi nad nami z batem... same dla siebie nim jesteśmy. Dzisiejsza kobieta próbuje łączyć karierę z rolą świetnej matki, dobrej żony i pięknej kochanki - i w każdej z nich być perfekt. W idealnym makijażu i manicure staje przy kuchence, by ugotować doskonały obiad, z westchnieniem sprząta w mieszkaniu, by potem pobawić się z dzieckiem. A jakby tak sobie czasem odpuścić? I zamiast wciąż wymagać... zatroszczyć się o siebie?
"Nie ma większego przejawu życzliwości i serdeczności wobec samego siebie, niż dać sobie prawo do błędów" - przekonuje Katarzyna Miller. Do przypalonego obiadu, ułamanego paznokcia, nieudanej fryzury, pomyłki w pracy... Uff. Czy tak nie jest przyjemniej?