Aronia: jakie właściwości mają jej owoce?
Aronia to krzew z rodziny różowatych. W warunkach naturalnych rośnie we wschodniej części Ameryki Północnej. Występują dwa gatunki aronii – czerwona i czarna oraz ich mieszaniec – aronia śliwolistna. Aronia czerwona uprawiana jest w celach ozdobnych ze względu na swoje czerwone owoce oraz liście, które jesienią przybierają purpurową barwę.
Natomiast aronia czarna, zwana też czarnoowocową – chętnie uprawiana w Polsce – ceniona jest za swoje jadalne owoce, które bogate są w wiele cennych witamin i minerałów. Aronia jest uznawana za jeden z najzdrowszych owoców jagodowych na świecie. Zawiera duże ilości witamin z grupy B oraz witamin takich jak C, E, K i P. Bogata jest także w składniki mineralne i przeciwutleniacze. Z tego powodu pozytywnie wpływa na nasz układ krwionośny i odpornościowy. Zmniejsza też ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych, opóźnia procesy starzenia się skóry i chroni organizm przed szkodliwymi wolnymi rodnikami.
Owoce te ze względu na swój cierpki smak, który zawdzięczają zawartości taniny, nie są raczej spożywane na surowo. Wykorzystuje się je jednak do przygotowania przetworów takich jak soki czy dżemy, a ponadto jako naturalny barwnik do żywności. Można je też mrozić i suszyć.
Jak uprawiać aronię?
Krzewy aronii nie są wymagające pod względem uprawy. Wystarczy jedynie zadbać o odpowiednio dla nich nasłonecznione stanowisko. Brak światła w ich przypadku może bowiem oznaczać również całkowity brak plonów. Poza tym aronia może być uprawiana nawet na ternach zanieczyszczonych – w sąsiedztwie dróg i zabudowań miejskich, ponieważ posiada tę zaletę, że w swoich owocach nie gromadzi metali ciężkich.
Roślina ta dosyć dobrze znosi brak wody, jednak w okresach szczególnej suszy warto ją podlewać. Najlepiej rośnie na glebach żyznych i próchniczych, ale może też z powodzeniem być uprawiana w ziemi lżejszej i piaszczystej. Jest krzewem odpornym na niskie temperatury, a więc nie wymaga okrywania na zimę. Jest również dosyć odporna na ataki chorób i szkodników. Aronia kwitnie w drugiej połowie maja, a jej owoce zbiera się od połowy sierpnia do połowy września. Mają kulisty kształt i ciemnofioletową – niemal czarną – barwę.
Przycinanie i nawożenie aronii
Jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych w przypadku aronii jest jej wiosenne przycinanie, które najlepiej przeprowadzić w marcu, kiedy jej pędy są jeszcze w stanie spoczynku i nie zaczęły się na nich rozwijać pąki. Cięcie wykonane już w trakcie wegetacji może spowodować obniżenie ilości letnich zbiorów owoców.
Odpowiednio przeprowadzone cięcie sprawi, że do wnętrza krzewu aronii lepszy dostęp będą miały promienie słoneczne. To zaś pozytywnie wpłynie na owocowanie – pozwoli na uzyskanie większych plonów o wysokiej jakości. Aronia potrzebuje bowiem dużej ilości światła, aby obficie owocować. Cięcie przeciwdziała ponadto rozprzestrzenianiu się szkodników i chorób.
Warto mieć na uwadze, że aronia owocuje najlepiej na pędach, które mają od 2 do 6 lat. Z tego powodu w czasie przycinania należy usuwać przede wszystkim pędy starsze niż sześcioletnie. Ponadto nie można zapominać o usuwaniu pędów słabych, uszkodzonych, przemarzniętych i chorych. Zabieg ten nazywany jest cięciem fitosanitarnym. Usuwać należy także odrosty korzeniowe, które osłabiają roślinę. Te wycinać można wiosną lub ewentualnie późną jesienią.
Dla jeszcze lepszego owocowanie warto dodatkowo nawozić aronię. W tym celu już wczesną wiosną można zastosować nawóz naturalny w postaci np. obornika lub kompostu. Sprawdzą się także nawozy mineralne fosforowe lub potasowe.