Oblał cię zimny pot? Twój organizm chce ci coś powiedzieć

Jak powstaje zimny pot?

Zimne poty są oznaką nagłego, znacznego stresu, który może mieć podłoże fizyczne lub psychiczne. Może to być również kombinacja tych dwóch czynników. Skąd się biorą?

Istnieją dwa różne rodzaje gruczołów potowych: ekrynowe, które znajdują się na całym ciele i pomagają kontrolować temperaturę ciała, oraz apokrynowe, które znajdują się głównie w pachwinach i obszarach pod pachami.

Pot wytwarzany przez ekrynowe gruczoły potowe składa się głównie z wody, która pomaga ochłodzić organizm. Chociaż ciepło może czasami uruchomić apokrynowe gruczoły potowe, gruczoły te są zwykle aktywowane przez stres i zmiany hormonalne, dlatego odgrywają znaczącą rolę w zimnych potach.

Dlaczego oblewa cię zimny pot?

Lęk i stres to najczęstsze przyczyny reakcji "Walcz lub uciekaj” i oblewających nasze ciało z tego powodu zimnych potów. Istnieje jednak wiele innych sytuacji i dolegliwości, które powodują tę nieprzyjemną reakcję organizmu. Zapoznaj się z nimi, by się upewnić, czy nie musisz skorzystać z pomocy lekarza.

Zaburzenia lękowe

Zimne poty mogą być objawem różnych zaburzeń lękowych, w tym:

• ataku paniki
• niepokoju społecznego
• uogólnionego niepokoju.

Ból i stan szoku

Taka reakcja często towarzyszy bólowi np. spowodowanemu wypadkiem lub innym urazem, może być oznaką szoku. Inne objawy obejmują przyspieszenie akcji serca, skierowanie krwi do głównych narządów i spadek ciśnienia krwi. Wtedy konieczne jest natychmiastowe leczenie, bo jeśli nie jest leczony, może być śmiertelny.

Zawał serca

Strużki zimnego potu mogą być też jednym z sygnałów ostrzegawczych zawału serca. Inne objawy tego poważnego stanu obejmują:

• dyskomfort w klatce piersiowej
• ból lub dyskomfort w jednym lub obu ramionach, szczęce, szyi, plecach lub brzuchu
• duszności
• zawał serca to nagły przypadek medyczny. Jeśli ktoś doświadcza takich objawów, powinien natychmiast uzyskać pomoc lekarską.

Niedotlenienie

Niedotlenienie może się rozwinąć, gdy ważne organy naszego ciała nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu, na przykład z powodu urazu lub narażenia na trucizny lub alergeny. Taka sytuacja może powodować zimne poty i wymaga natychmiastowego leczenia.

Hipoglikemia

Hipoglikemia, czyli niski poziom glukozy we krwi, występuje, gdy poziom cukru we krwi spada poniżej normalnego poziomu. Stan ten stanowi szczególne ryzyko dla osób chorych na cukrzycę.

Uderzenia gorąca, nocne poty i menopauza

Zmiany poziomu hormonów związane z menopauzą i okresem okołomenopauzalnym mogą powodować napady zwiększonego pocenia się. Zwykle występują one w postaci nocnych potów lub uderzeń gorąca.

Infekcja

Pocenie się może być oznaką reakcji organizmu na wiele różnych infekcji, w tym gruźlicę i HIV. Czasami może objawiać się gorączką lub nocnymi potami.

Inne oznaki i objawy infekcji obejmują:

• duszność
• ból gardła
• przekrwienie nosa
• dreszcze
• kaszel
• biegunka lub wymioty
• Inne infekcje, takie jak grypa lub COVID-19, mogą również powodować pocenie się, gorączkę i dreszcze.

Stres często wyzwala atak zimnych potów

Reakcja walki lub ucieczki jest naturalną reakcją organizmu na stresujące sytuacje. To aktywuje hormony stresu i wysyła sygnały do ciała i mózgu, aby albo zwalczyły zagrożenie, albo uciekły. Przypływ adrenaliny z tym związany wywołuje reakcje we wszystkich układach organizmu.

Reakcje fizyczne wywołane stresem obejmują:

• szybsze bicie serca
• szybszy i płytszy oddech
• zmniejszony przepływ krwi do układu trawiennego, co prowadzi do mniejszej ilości śliny i suchości w ustach
• wydzielanie endorfin
• otwarcie gruczołów potowych.

Jak poradzić sobie z zimnymi potami?

Zimne poty różnią się od zwykłego potu tym, że nie powstają w ramach reakcji na przegrzanie czy wysiłek i nie mają za zadanie chłodzenia organizmu.

Oznacza to, że osoby doświadczające zimnego potu mogą mieć wilgotną i chłodną skórę, a nawet zgłaszać uczucie zimna. Czasami skóra może wydawać się blada.

Aby poradzić sobie z tą dolegliwością, musisz przede wszystkim poradzić sobie ze stresem, zlikwidować przyczynę bólu, kontrolować lęki i leczyć schorzenia podstawowe, takie jak np. hipoglikemia.