Wychowanie? Strach przed światem? A może głęboko zakorzenione kompleksy i poczucie, że bez mężczyzny kobieta jest niczym? A może wszystkiego po trochu... Uzależnienie od swojego mężczyzny, męża czy partnera może mieć różne przyczyny. Kobiety częściej niż panowie padają jego ofiarą. Sprawdź, czy i ciebie to nie spotkało...
PO CZYM POZNAĆ UZALEŻNIENIE OD PARTNERA?
1. Twoje myślenie jest bezustannie skierowane na robienie mu przyjemności - nawet swoim własnym kosztem. Dlaczego tak się zachowujesz? Bo masz wrażenie, że gdy coś sie dzieje nie po jego myśli, on staje się nieobliczalny. Wtedy się go boisz. Jednak doskonale wiesz, jak obrócić sytuację, aby wszystko wróciło do normy: musisz po prostu zrobić to, co on lubi. Spokój wraca.
czytaj dalej...
2. Robiąc coś myślisz, czy spodobałoby się to twojemu partnerowi. Zastanawiasz się, czy swoim działaniem nie zburzysz czegoś pomiędzy wami - i właściwie od jego reakcji uzależniasz wszystko to, co na co dzień czynisz. A w ocenie wydarzeń opierasz się wyłącznie na kryteriach preferowanych przez swojego mężczyznę. Chociaż w głębi duszy zazdrościsz swojej koleżance-singielce powodzenia u mężczyzn, powtarzasz za swoim partnerem, że ona zachowuje się jak dziwka.
3. Bez przerwy myślisz o swoim partnerze: w pracy ostatkiem sił hamujesz się, by nie dzwonić do niego pod byle pretekstem co 10 minut. Nie wyobrażasz sobie, co by było, gdybyś wyjechała na przykład na dwa tygodnie z domu? Przecież mogłabyś bez niego nie dać sobie rady?
4. Oprócz oceniania rzeczywistości według kryteriów swojego partnera, posługujesz się słowami i zwrotami, których on używa. Uważasz je za wyjątkowo błyskotliwe - sama na pewno nie wymyśliłabyś nic tak fajnego! Lubisz te same filmy i czytasz książki po nim. W życiu kierujesz się regułami, które on wyznaje. Nie masz żadnych autorytetów - poza nim.
czytaj dalej...
CO MOŻESZ Z TYM ZROBIĆ?
Jeśli już jesteś pewna, że wpadłaś w pułapkę uzależnienia od mężczyzny, musisz przede wszystkim się obudzić. Obudzić do niezależności. Nie chodzi oczywiście o wyjście z domu z jedną walizką i rozpoczęcie życia od nowa, chociaż ten drastyczny sposób dla wielu z nas byłby ratunkiem. Musisz przede wszystkim odpowiedzieć sobie na kilka bardzo ważnych pytań:
1. Co chcesz w życiu osiągnąć? Nie co CHCECIE w życiu osiągnąć. Ty - jako autonomiczna jednostka ludzka masz prawo osiągać swoje cele.
2. Co jest dla ciebie ważne? Co sprawia ci największą przyjemność? Zweryfikuj zwłaszcza rzeczy, które do tej pory były punktami spornymi.
3. Co sprawia ci największe trudności? Powiedzenie NIE, przeciwstawienie się partnerowi, rozmowa z nim? Czy może twoja reakcja na jego niezadowolenie?
czytaj dalej...
4. Z kim chcesz porozmawiać o swoim kłopocie? Musi to być osoba, którą darzymy zaufaniem: mama, przyjaciółka, siostra, a może po prostu psycholog? W przypadku głębokiego uzależnienia wizyta u specjalisty jest wręcz niezbędna.
Najważniejsze jest jednak to, że przełom musi polegać na zaakceptowaniu siebie, a nie oczekiwaniu od świata, że on nas najpierw zaakceptuje. Taka oczekująca postawa to źródło lęku, który pcha nas w ramiona uzależnienia od partnera.