Nawłoć pospolita i nawłoć kanadyjska
W Polsce występuje kilka gatunków nawłoci - między innymi nawłoć pospolita i nawłoć kanadyjska. Obie są roślinami wieloletnimi (bylinami). Wszystkie gatunki nawłoci mają małe kwiaty o barwie złocistożółtej, które są skupione w okazałych kwiatostanach.
Nowość pospolita występuje na terenie całej Polski. Pospolicie rośnie przy drogach, na suchych łąkach, w lasach oraz na nizinach. Jej małe kwiaty są zebrane w długie, czasem nieco rozgałęzione kwiatostany. Kwitnie od czerwca do września. Ponieważ bardzo szybko się rozrasta, przez wielu postrzegana jest wyłącznie jako chwast. Jednak to błąd, ponieważ roślina ta jest znana od pokoleń w medycynie ludowej ze względu na swoje prozdrowotne właściwości. Nawłoć pospolita określana jest również innymi nazwami takimi jak: złotnik, włoć, złota dziewica, złota rózga czy ziele pogan.
Natomiast nawłoć kanadyjska rośnie w łęgowych zaroślach nadwodnych, a także na przykład na plantacjach wikliny. Ta odmiana pochodzi z Ameryki Północnej. Kwitnie od sierpnia do września. Kwiaty zebrane są w okazałe kwiatostany o kształcie piramidalnym. Również jest rośliną leczniczą.
Oba gatunki wyglądają podobnie, jednak można rozróżnić je po kształcie liści. W przypadku nawłoci pospolitej liście są jajowate natomiast nawłoć kanadyjska ma zaostrzone liście lancetowate.
Lecznicze właściwości. Co zawiera nawłoć?
Swoje właściwości lecznicze nawłoć zawdzięcza zawartości substancji aktywnych, które oddzielnie wykorzystywane są także w chemicznych środkach farmakologicznych.Jest ona zatem naturalną alternatywą dla niektórych leków. Substancjami aktywnymi zawartymi w zielu nawłoci są na przykład:
- witamina C
- olejki eteryczne
- karotenoidy
- garbniki
- saponiny
- glikozydy flawonowe.
Na przykład saponiny działają wykrztuśnie, moczopędnie, wspierają również procesy wchłaniania składników pokarmowych z jelit, zaś glikozydy flawonowe i karotenoidy są antyoksydantami.
W Polsce występuje kilka gatunków nawłoci między innymi nawłoć pospolita i nawłoć kanadyjska
/
Shutterstock
Lecznicze właściwości nawłoci
Nawłoć ma wiele zastosowań leczniczych, jej działanie jest bardzo wszechstronne. Jej działanie na organizm to między innymi:
- oczyszczanie go z toksyn
- działanie przeciwzakrzepowe
- uregulowanie metabolizmu - nawłoć bowiem zwiększa wydzielanie soków trawiennych oraz żółci
- leczniczy wpływ na układ moczowy - jest ona stosowana wewnętrznie w schorzeniach nerek (np.: kamicy nerkowej) oraz w stanach zapalnych dróg moczowych
- łagodzenie stanów zapalnych i działanie przeciwbakteryjne - jest pomocna w przypadku owrzodzeń i trudno gojących się ran
- działanie hipotensyjne – obniża ciśnienie krwi.
Jak stosować nawłoć?
Nawłoć można stosować zewnętrznie i wewnętrznie. Zewnętrznie można ją stosować w formie maści, natomiast wewnętrznie w postaci nalewek, syropów lub naparów. Oczywiście napary z ziela nawłoci można wykorzystać również zewnętrznie na przykład do wykonania oparów lub okładów przy trudno gojących się ranach lub też do przemywania cery trądzikowej.
Ponieważ nawłoć wykazuje działanie moczopędne, dlatego przy jej przyjmowaniu należy pamiętać o regularnym uzupełnianiu płynów w organizmie.
Przeciwwskazania do stosowania nawłoci pospolitej i kanadyjskiej
Przeciwwskazaniami do stosowania nawłoci są m.in.:
- ciąża oraz karmienie piersią
- niewydolność nerek i serca
- wiek poniżej 12. roku życia.