W reakcji na to zjawisko powstają regulacje, których celem jest penalizacja przemocy domowej, a przede wszystkim ochrona osób pokrzywdzonych przemocą. Pierwszym aktem prawnym tego typu jest ustawa z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Od tego czasu problem stopniowo malał, lecz wciąż stanowił poważne wyzwanie społeczne. Dlatego powstała tzw. ustawa antyprzemocowa, wprowadzona w życie 30 listopada 2020 r. oraz uzupełniająca ją tzw. ustawa antyprzemocowa 2.0 z 9 marca 2023 r. W jaki sposób państwo reaguje na problem przemocy domowej? Jak ustawy regulują sytuację pokrzywdzonych i sprawców? Czy istnieją dobre praktyki w realizacji celów ochrony ofiar przemocy w domowej? Poniżej wyjaśnimy te kwestie.
Przemoc domowa - definicja ustawowa
Przemoc domowa (wcześniej określana jako przemoc w rodzinie) zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie definiowana jest jako jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
CZYTAJ WIĘCEJ WE WTORKOWYM WYDANIU DZIENNIKA GAZETY PRAWNEJ>>>
