Zaburzenia w sferze seksualnej stanowią schorzenie typowo medyczne. Niestety, bywają często powodem do ośmieszania i obniżania wartość człowieka, dlatego rolą lekarza zajmującego się terapią jest stworzenie odpowiedniego klimatu do rozmowy. Dla jego pacjenta spotkanie w zaciszu gabinetu jest trudne, a mówienie o swoich problemach seksualnych bardzo krępujące.
Lekarz seksuolog jest specjalistą, który oprócz niezbędnej, typowo medycznej wiedzy, wykazuje się również znajomością psychologii, socjologii, etyki, a często również pedagogiki i filozofii. Musi on poznać przyczynę zaburzenia, aby wybrać właściwe metody diagnostyczne i zastosować odpowiednią terapię. Być może w żadnej innej dziedzinie lekarskiej umiejętnie zebrany wywiad nie odgrywa tak dominującej roli w rozpoznaniu istoty dysfunkcji, jak w seksuologii. Można śmiało powiedzieć, że decyduje w trzech czwartych o właściwym rozpoznaniu.
O co lekarz seksuolog pyta pacjenta?
Podstawowe informacje niezbędne lekarzowi to:
dane personalne pacjenta, wykształcenie i wykonywany zawód, stan cywilny, liczba posiadanych dzieci, światopogląd z uwzględnieniem poglądów moralnych wpływających na osobowość, warunki mieszkaniowe, nałogi, informacje dotyczące przebytych i aktualnych chorób oraz stosowanego leczenia.
W następnej kolejności
w wywiadzie lekarskim zbierane są informacje dotyczące aktualnego problemu pacjenta, czyli na przykład:
• od kiedy występują problemy ze wzwodem,
• w jakich okolicznościach występują,
• z jakim nasileniem,
• jak długo trwa wzwód,
• kiedy zanika,
• czy było podejmowane leczenie i z jakim skutkiem.
Kolejne pytania dotyczą:
okresu dojrzewania, aktualnego związku partnerskiego oraz aktualnego życia seksualnego.
Dopiero wszystkie te informacje, często uzupełnione wywiadem od partnera lub partnerki, umożliwiają lekarzowi podjęcie decyzji o potrzebie wykonania niezbędnych badań diagnostycznych i rozpoczęciu leczenia.
Informacja przygotowana na bazie materiałów przekazanych przez Fundację Promocji Zdrowia Seksualnego
