W lutym pracownica urodziła dziecko i od tego czasu przebywała na urlopie macierzyńskim. 10 dni przed jego zakończeniem zwróciła się do pracodawcy z pisemnym wnioskiem o udzielenie dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Firma rozpatrzyła go pozytywnie i bezpośrednio po wskazanym okresie udzieliła podwładnej dodatkowych 2 wolnych tygodni.
Przysługujący pracownicy wymiar dodatkowego urlopu macierzyńskiego zależy od liczby dzieci urodzonych w trakcie jednego porodu. Zatem gdy przy jednym porodzie urodziło się jedno dziecko, wówczas w 2010 i 2011 roku jego wymiar wynosi do 2 tygodni. Natomiast w latach 2012 i 2013 będzie wynosić maksymalnie 4 tygodnie. Jeśli przy jednym porodzie urodziło się więcej niż jedno dziecko, wymiar dodatkowego urlopu macierzyńskiego w 2010 i 2011 roku wynosi do 3 tygodni, a w latach 2012 i w 2013 wzrośnie do maksymalnie 6 tygodni.
Urlop ten jest udzielany jednorazowo w wymiarze tygodnia lub jego wielokrotności, bezpośrednio po wykorzystaniu podstawowego urlopu macierzyńskiego. Obliczając go, należy stosować zasadę, zgodnie z którą tydzień odpowiada siedmiu dniom kalendarzowym (a zatem do jego wymiaru należy także wliczać dni wolne od pracy).
Osoba uprawniona może łączyć korzystanie z dodatkowego urlopu z wykonywaniem pracy u pracodawcy, który go jej udzielił, ale w wymiarze nie wyższym niż połowa etatu. W takiej sytuacji dodatkowego wolnego udziela się na pozostałą część dobowego wymiaru czasu pracy. Osoba przebywająca na takim świadczeniu korzysta z takich samych uprawnień i z takiej samej ochrony jak pracownica na zwykłym urlopie macierzyńskim.
Reklama
Warto podkreślić, że pracodawca nie może udzielić dodatkowego urlopu macierzyńskiego z własnej inicjatywy, może to zrobić tylko na podstawie pisemnego wniosku złożonego w terminie nie krótszym niż siedem dni przed rozpoczęciem korzystania z niego. Pracownica ma do niego prawo, nie jest natomiast do tego zobowiązana. Nawiązując do opisanego przykładu, należy zauważyć, że wyrażając zgodę na udzielenie dodatkowego urlopu macierzyńskiego, firma postąpiła zgodnie z obowiązującymi przepisami.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 1821 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Art. 12 ustawy z 6 stycznia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 237, poz. 1654).