Czy obowiązuje rejonizacja do lekarza

Wciąż nie wybrałam lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). W okolicy nie mam dużego wyboru, bo jest tylko jeden świadczeniodawca POZ. Czy muszę się do niego zapisać?
NIE Pacjent ma nieograniczone prawo wyboru zarówno lekarza rodzinnego, jak i pielęgniarki czy położnej POZ. To oznacza, że świadczeniodawca nie może odmówić zapisania pacjenta, tłumacząc się tym, że ten nie mieszka w regionie, w którym on działa. Przy wyborze świadczeniodawcy POZ należy jednak kierować się pewnymi racjonalnymi wskazaniami. Ze względu na charakter udzielanych świadczeń przez lekarza rodzinnego – np. wizyty domowe – nie warto wybierać placówki zbyt daleko położonej od miejsca zamieszkania. W przypadku nagłego zachorowania, np. przeziębienia, zdecydowanie łatwiej skorzystać z usług świadczeniodawcy niedaleko od domu. Warto również zorientować się, czy jest możliwość zapisania się do lekarza telefonicznie, czy za pośrednictwem internetu. Dodatkowo przed wyborem lekarza POZ warto sprawdzić, czy w placówce są wykonywane podstawowe badania diagnostyczne – np. badania krwi i moczu.
PODSTAWA PRAWNA
Reklama
Art. 28 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy lekarz może żądać zapłaty

Moja mama jest starszą osobą. Jest zapisana do lekarza rodzinnego. Z powodu wieku chciała wykonać dodatkowe badania. Lekarz powiedział, że ze względu na długi czas oczekiwania może to zrobić szybciej, ale odpłatnie. Czy lekarz rodzinny może wysłać pacjenta na odpłatne badania, używając takiej argumentacji?
NIE Uzależnianie dostępu do świadczeń finansowanych przez NFZ od wniesienia opłaty przez pacjenta jest niedopuszczalne. Zakres badań diagnostycznych, które należą do kompetencji lekarza rodzinnego, ma charakter świadczeń gwarantowanych. Do obowiązków lekarza rodzinnego należy kierowanie pacjentów na badania laboratoryjne, zabiegi w gabinecie zabiegowym oraz w domu chorego. Wystawia również skierowania do lekarzy specjalistów lub do szpitala. Ponadto do jego obowiązków należy wypełnianie wniosku o skierowanie na leczenie uzdrowiskowe oraz na rehabilitację.
PODSTAWA PRAWNA
Części IV załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra zdrowia z 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U nr 139, poz. 1139 z późn. zm). Art. 15 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). Par. 8 załącznika do rozporządzenia ministra zdrowia z 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 81, poz. 484).

Czy lekarz może odmówić zapisania

Chciałam się zapisać do lekarza rodzinnego położonego niedaleko mojego domu. Niestety zostałam poinformowana, że ze względu na dużą liczbę pacjentów jest to niemożliwe. Czy lekarz mógł mi odmówić?
TAK W związku z koniecznością zapewnienia właściwej dostępności do świadczeń oraz zagwarantowania przez to odpowiedniej jakości udzielanej opieki lekarz POZ może odmówić wpisania na swoją listę kolejnych pacjentów. Może to jednak zrobić tylko w sytuacji, kiedy jest już do niego zapisanych 2750 osób.
Aby wybrać lekarza rodzinnego, pacjent musi wypełnić deklarację wyboru. Jej druk jest dostępny na stronach internetowych NFZ (www.nfz.gov.pl) albo w recepcji placówki POZ. W deklaracji należy wpisać dane osobowe, nazwisko wybranego lekarza, a także pielęgniarki POZ, natomiast w przypadku kobiet – również położnej. Tak wypełniona deklaracja jest przechowywana przez świadczeniodawcę. Zachowuje ona ważność do czasu, aż pacjent zdecyduje się na zmianę lekarza. Nie ma potrzeby odnawiania deklaracji np. raz na rok.
PODSTAWA PRAWNA
Par. 12 zarządzenia nr 74/2010/DSOZ prezesa NFZ z 1 grudnia 2010 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń w rodzaju: podstawowa opieka zdrowotna zmienione zarządzeniem nr 87/2010/DSOZ prezesa NFZ z 29 grudnia 2010 r. Art. 244 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy lekarz wskazuje placówkę dyżurującą

Placówka wybranego przeze mnie lekarza rodzinnego nie działa w soboty, niedziele oraz święta. W efekcie nie wiem, czy w przypadku nagłego zachorowania mam szukać pomocy w szpitalu, czy może u innego świadczeniodawcy. Czy wybrany lekarz POZ wskazuje dyżurująca placówkę w weekendy i święta?
NIE Generalna zasada jest taka, że świadczenia POZ udzielane są w dni powszednie od poniedziałku do piątku między godz. 8.00 a 18.00, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy. Opieka jest realizowana w warunkach ambulatoryjnych (w gabinecie, poradni lub przychodni), a w przypadkach uzasadnionych medycznie także w domu pacjenta lub w domu pomocy społecznej, jeśli pacjent tam mieszka.
Lekarz rodzinny nie ma obowiązku przyjmowania pacjentów po 18.00. Jego zadania przejmuje placówka dyżurująca. Od 1 marca 2011 r. lekarz nie wskazuje pacjentom, gdzie mają szukać pomocy w godzinach wieczornych, w nocy czy w dni ustawowo wolne od pracy. Dzięki temu pacjent nie jest skazany na korzystanie z usług z góry określonej placówki. Może ją wybrać dowolnie. Lekarz rodzinny jest jednak zobowiązany do wywieszenia widocznej informacji dla pacjentów zawierającej adresy oraz numery telefonów podmiotów, które zapewniają opiekę medyczną w nocy i święta.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 55 ust. 4 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). Par. 11 ust. 4 załącznika do rozporządzenia ministra zdrowia z 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 81, poz. 484).



Czy pacjent płaci za zmianę lekarza

Nie jestem zadowolona z usług lekarza rodzinnego, którego wybrałam na początku roku. Czy mogę go zmienić?
TAK Przyczyny zmiany lekarza mogą być różne (np. zmiana miejsca zamieszkania). Generalna zasada jest taka, że lekarza rodzinnego (a także pielęgniarkę lub położną POZ) można zmienić nie częściej niż dwa razy w ciągu roku kalendarzowego. W przypadku każdej kolejnej pacjent musi zapłacić 80 zł. Jedynie w przypadku zmiany miejsca zamieszkania lub zaprzestania udzielania świadczeń POZ przez wybranego przez pacjenta lekarza, czyli z przyczyn niezależnych od osoby ubezpieczonej, opłata nie będzie pobierana. W przypadku rezygnacji z dotychczasowej opieki pacjent powinien wybrać innego świadczeniodawcę. Jeżeli już zdecyduje się na konkretną osobę, to ponownie musi wypełnić deklarację wyboru lekarza.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 28 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy po ukończeniu 18 lat należy zmienić lekarza

Mój syn właśnie stał się pełnoletni. Do tej pory był zapisany do lekarza pediatry. Czy wraz z ukończeniem 18 lat musi zmienić lekarza i wybrać innego?
TAK Jeżeli dziecko jest zapisane do lekarza POZ, który posiada specjalizację w dziedzinie pediatrii, po ukończeniu 18. roku życia powinien go zmienić. W tym celu należy wypełnić deklarację wyboru lekarza rodzinnego, który posiada specjalizację z zakresu medycyny rodzinnej. Pani syn może zrobić to osobiście (wcześniej deklarację w imieniu dziecka wypełnia rodzic). W sytuacji, gdy dziecko od początku zapisane było do lekarza rodzinnego, obowiązku zmiany lekarza nie ma. Wybranie innego świadczeniodawcy z powodu uzyskania pełnoletniości nie wiąże się z żadnymi dodatkowymi opłatami.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 5 pkt 13 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Czy lekarz zapewnia transport sanitarny

Jestem osobą, która dwa razy w miesiącu wymaga przewiezienia na badania do szpitala. Nie zawsze transport może zapewnić mi córka. Czy w takiej sytuacji może zlecić go lekarz rodzinny?
TAK Lekarz rodzinny zapewnia transport sanitarny, w sytuacji gdy konieczne jest natychmiastowe podjęcie leczenia oraz gdy wynika to z potrzeby zachowania ciągłości leczenia. Bezpłatny transport sanitarny w wypadku dysfunkcji narządu ruchu przysługuje pacjentowi do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie. W innych przypadkach za przejazd karetką pogotowia pacjent płaci. W przypadku osób niesamodzielnych stopień niesprawności określa lekarz, dokonując wpisu w dokumentacji medycznej oraz w dokumentacji prowadzonej na potrzeby NFZ oraz wydaje zlecenie na przewóz. Transport sanitarny zostanie finansowany w 40 proc. ze środków publicznych przy jednoczesnym spełnieniu trzech warunków:
● pacjent ma zlecenie na transport wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego,
● uprawniony do przejazdu wymaga pomocy osoby trzeciej lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych,
● cierpi na jedną z wymienionych w przypisach chorobę (np. układu krążenia, oczu lub nowotwór).
W innych przypadkach przejazd transportem sanitarnym do szpitala czy przychodni (tam i z powrotem) jest odpłatny.
PODSTAWA PRAWNA
Art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). Par. 4 ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia z 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 139, poz. 1139 z późn. zm.). Rozdział 9 zarządzenia nr 74/2010/DSOZ prezesa NFZ z 1 grudnia 2010 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń w rodzaju: podstawowa opieka zdrowotna zmienione zarządzeniem nr 87/2010/DSOZ prezesa NFZ z 29 grudnia 2010 r.
MATERIAŁ POWSTAŁ PRZY WSPÓŁPRACY BIURA PRASOWEGO CENTRALI NFZ