Wiosna prawie w każdym zakątku świata kojarzona jest ze świętami Wielkiejnocy. Zmartwychwstanie Jezusa symbolizuje nowe życie. Okazuje się jednak, że w niektórych krajach świętowanie budzącego się życia było znane jeszcze przed narodzinami Chrystusa. W Wielkiej Brytanii Wielkanoc swoją nazwę zawdzięcza pogańskiej bogini wiosny - Eostre. Przypisywano jej moc płodności i uszczęśliwiania ludzi, a także była symbolem rodzącego się życia. Jej ulubionym zwierzakiem był królik. Pewnego razu przemieniła ona ptaka w królika, a żeby zrekompensować mu utratę skrzydeł, dała mu niezwykłą szybkość i szczególny dar - znoszenia kolorowych jaj raz do roku, w wigilię pierwszej pełni księżyca. Legenda ta jest wciąż żywa wśród brytyjskich dzieci, które poszukują jajek ze słodyczami w wielkanocny poranek.
Wielkanocny piknik
Włoskie przysłowie mówi: "Boże Narodzenie spędzaj z rodziną, Wielkanoc - z kim chcesz". Dlatego wielu Włochów traktuje Wielkanoc jako świetny czas na wyprawy z przyjaciółmi i całodniowe piknikowanie. Mieszkańcy Italii najczęściej wyjeżdżają na południe kraju, gdzie jest najcieplej. We Florencji zaś świąteczną atrakcją są gigantyczne fajerwerki strzelające ze specjalnego rydwanu ciągniętego przez białe woły. Tradycja ta sięga jeszcze czasów wypraw krzyżowych.
Święto kwiatów
Dla Bułgarów święta Wielkiejnocy to okazja do świętowania pogańskich obrzędów związanych z wiosną i odradzającą się przyrodą. Najwięcej starych obyczajów przetrwało na wsi. W Niedzielę Palmową, zwaną Cwetnicą, imieniny obchodzą wszyscy, którzy noszą imiona kwiatów. W języku bułgarskim takich imion jest sporo - Kalina, Zdrawko, Margarita, Iglika, Iwa, Cwetan. Tego dnia wszystkie domy są otwarte, a goście przynoszą wiosenne kwiaty. Jajka w Bułgarii maluje się w Wielki Czwartek. Bardzo ważne jest, aby pierwsze jajo były pomalowane na czerwono - kolor ten bowiem jest symbolem zdrowia.
Jak średniowieczni pokutnicy
Z całej Europy najbardziej okazale i dostojnie Wielki Tydzień i Wielkanoc świętuje się w Hiszpanii. W Sewilli można zobaczyć ubranych w historyczne stroje mężczyzn niosących ogromne pasos, czyli platformy z figurami przedstawiającymi Matkę Boską, Chrystusa lub sceny pasyjne. Towarzyszą im osoby przebrane za postacie z Biblii oraz pokutnicy w spiczastych kapturach. Tradycja pokutników zrodziła się w średniowieczu, kiedy osoby ukarane przez inkwizycję musiały nosić pokutnicze stroje oraz zakładać spiczasty kaptur.