Wprawdzie niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice i dzieci mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, to jednak gdy dobro małoletniego tego wymaga, sąd opiekuńczy ma prawo je ograniczyć. Kontakty polegają na przebywaniu z dzieckiem, a przede wszystkim na odwiedzinach, spotkaniach i zabieraniu dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, a także na bezpośrednim porozumiewaniu się z nim, utrzymywaniu korespondencji i korzystaniu z innych środków porozumiewania się na odległość, np. z internetu.
Sąd może zakazać spotykania się z dzieckiem lub zabierania go poza miejsce jego stałego pobytu. W ramach takich ograniczeń sąd może zezwolić jedynie na spotkanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego rodzica, opiekuna, kuratora albo innej osoby wskazanej przez sąd albo ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość, a nawet zakazać porozumiewania się w taki sposób.
Sąd zakazuje utrzymywania kontaktów rodziców z dzieckiem wówczas, gdy poważnie zagrażałyby dobru dziecka albo je naruszały.
W czasie wykonywania władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy ma prawo wielokrotnie zmienić swoje rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów. Na przykład może przywrócić je bądź zaostrzyć zakaz i jeszcze bardziej ograniczyć. Za każdym razem robi to wówczas, gdy wymaga tego dobro dziecka. Podczas toczącego się postępowania przed sądem rodzice mogą zostać skierowani do placówek lub specjalistów, którzy zajmują się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczą rodzinie inną pomoc.
Reklama
malgorzata.piasecka@infor.pl
Podstawa prawna
Art. 113 – 1136 ustawy z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. nr 9, poz. 59 z późn. zm.).