Zdaniem psychologów najlepszym remedium na kryzys jest szczera rozmowa. Ale żeby partnerzy mogli ją prowadzić, emocje muszą być wyciszone, bo inaczej wymiana zdań zamieni się w kłótnię i udowadnianie swoich racji. Kiedy kryzys jest w najostrzejszej fazie, dominują pretensje i wzajemne obwinianie się, a wtedy pary nie są w stanie spokojnie ze sobą rozmawiać.
– W kwestii pogarszających się relacji w związku Polacy najczęściej radzą się rodziny i przyjaciół, ale korzystają również z pomocy terapeutów czy księży. Do poradni przychodzi coraz więcej partnerów, w których związkach nie ma kryzysu, ale np. chcieliby, żeby relacje były jeszcze lepsze, by intymność i bliskość były jeszcze większe, czyli tak trochę profilaktycznie – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle Ewa Klepacka-Gryz, psycholog.
Kryzys wcześniej czy później dopada parę i bywa niezależny od stażu związku, zaangażowania czy nastawienia partnerów.
– Przede wszystkim zdarzają się tzw. naturalne kryzysy wynikające z dynamiki związku. Jest na przykład kryzys miesiąca miodowego mniej więcej rok, dwa lata po ślubie, potem jest kryzys związany z narodzinami pierwszego i drugiego dziecka, kryzys związany z wyjściem pociechy z domu. To są takie kryzysy, które dotykają wszystkie pary. Jeżeli para przechodzi je pomyślnie, to jako związek stają się silniejsi – tłumaczy Ewa Klepacka-Gryz.
Często zdarza się natomiast, że jeden z partnerów w trudnej sytuacji próbuje szukać pocieszenia poza domem. Ewa Klepacka-Gryz podkreśla, że wiele osób po 40 roku życia, przechodząc kryzys w związku, jednocześnie prowadzi równoległy układ z inną osobą. Czasami takie podwójne życie trwa przez wiele lat.
– W momencie, kiedy wychodzimy za mąż, czy wiążemy się z partnerem, to mamy takie oczekiwania, że będziemy się kochać jednakowo do śmierci. A miłość też ma swoją drugą stronę. Bycie w relacji to według mnie najtrudniejsze zadanie, jakie my ludzie mamy do wypełnienia – podkreśla Ewa Klepacka-Gryz.
Niezwykle trudny do przezwyciężenia jest także kryzys, który przychodzi z zewnątrz, niezależnie od partnerów, ale dotyka ich w tej samej mierze.
– Często się rozstajemy z powodu pogorszenia sytuacji materialnej. Do mnie często trafiają pary, którym rodzinny biznes nie wypalił i są problemy finansowe, cała rodzina musi więc zmienić styl dotychczasowego życia i nie udaje się utrzymać związku, bo partnerzy mają do siebie pretensje. Przyczyną rozpadu związku może też być poważna choroba dziecka. Niestety, bardzo często mężczyźni tego nie wytrzymują i odchodzą – mówi Ewa Klepacka-Gryz.
Trzeci typ kryzysu wynika z zaniedbań sytuacyjnych, które często dopadają pary na ich własne życzenie. Konflikty mają swoje źródło w niesatysfakcjonującym podziale obowiązków domowych lub niezadowoleniu z życia intymnego. Niezwykle trudno jest też utrzymać taki związek, gdzie para prowadzi wspólną działalność gospodarczą lub pracuje w jednej firmie. Wtedy partnerzy łatwo przenoszą problemy zawodowe na teren prywatny i odwrotnie.
– Zdaniem Polaków związek cementuje miłość, wspólne pasje, wspólnie spędzany czas i wspólnie wyznawane wartości. Aczkolwiek wśród tych wartości wiara nie jest najważniejsza, tylko przekonania na tematy pieniędzy, sposobu wychowywania dzieci czy spędzania wolnego czasu – mówi Ewa Klepacka-Gryz.
Psychologowie radzą więc, by niezależnie od nadmiaru obowiązków domowych i zawodowych, poświęcać partnerowi jak najwięcej uwagi. Trzeba zadbać o udane relacje w łóżku, wygospodarować czas na wyjazd tylko we dwoje i pielęgnowanie wspólnych pasji.
