Określenie kogoś osobą wysoko wrażliwą robi coraz większą karierę. Słyszałaś kiedyś to określenie i zastanawiasz się, czy to o tobie? Sprawdź jakie cechy ma kobieta wysoko wrażliwa.
Kim jest osoba wysoko wrażliwa?
To osoba, która w sposób niezwykle empatyczny patrzy na świat. Kieruje się chęcią pomocy i głęboką otwartością. Jest troskliwa, miła i szczerze współczuje innym. Jest to cecha wrodzona, której nie sposób się nauczyć. To sposób, w jaki postrzega się świat i innych ludzi. Jakby od początku życia czuło się po prostu mocniej i głębiej. Cecha ta występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Osoby wysoce wrażliwe mogą stanowić nawet 20% populacji.
Jaka jest osoba o wysokiej wrażliwości?
To osoba czuła. Nie tylko w znaczeniu bycia dobrą dla innych, ale też na odbieranie rzeczywistości. Taka osoba jest wrażliwa na zachowania innych ludzi, na nawet małe gesty, sytuacje społeczne. Wrażliwość dotyczy również wszelkich bodźców. I te są odbierane bardzo mocno. Dlatego często osoba o wysokiej wrażliwości czuje się przestymulowana i zmęczona byciem wśród rodzi. Będąc ciągle w trybie odbierania od nich nawet subtelnych niuansów po jakimś czasie może mieć dość. Z tego powodu niektóre WWO stronią od kontaktów społecznych i wolą obracać się w sprawdzonym gronie. Odbierania świata bardziej i intensywniej może być momentami bardzo trudne. To, co dla jednych jest zwyczajne lub nawet niezauważalne, dla WWO może być trudne do zniesienia do tego stopnia, że będzie unikać kontaktów z daną osobą. Dlatego osoba o dużej wrażliwości często jest odbierana jako marudna, rozpieszczona, trudna w kontaktach, bowiem nie jest łatwo jej wytłumaczyć bardziej intensywne odbieranie rzeczywistości.
Wysoko wrażliwy dorosły był kiedyś wrażliwym dzieckiem
Z takim odbieraniem rzeczywistości człowiek się rodzi. Dzieciństwo osób wysoko wrażliwych często jest bardzo trudne. Rzeczywistość szkolna, intensywność kontaktów rówieśniczych, mnogość bodźców to często koszmar dziecka wysoko wrażliwego. Takie dziecko potrzebuje dużo więcej czasu, by dobrze się poczuć w nowym otoczeniu, dlatego często postrzegane jest jako nieśmiałe. Dorośli często niecierpliwią się i nie potrafią zrozumieć dziecka, któremu jest ciężko w natłoku uczuć, każąc się brać w garść. Niestety to nie jest komunikat, który sprawi, że przestanie się czuć w określony sposób. Często zarówno dziecko, jak i dorosły o wysokiej wrażliwości dostosowują się do środowiska, ale robią to kosztem siebie. Przekłada się to później na postrzeganie – również dużo mocniejsze – samej siebie. Jako ciągłe odczuwanie lęku i napięcia, bóli somatycznych, ciągłym porównywaniem się i analizowaniem zachowania, złością na niesprawiedliwe sytuacje życiowe. Czasami dla osoby wysoko wrażliwej realnym wsparciem jest terapia, dzięki której łatwiej będzie odnaleźć się w intensywnym odczuwaniu świata.