W roku 2008 ograniczenia w wykonywaniu codziennych czynności zgłosiło 12,1 proc. starszych Amerykanów. Jak wykazało ogólnokrajowe badanie, w roku 2017 odsetek ten spadł do 9,6 proc. Także odsetek ograniczeń funkcjonalnych wśród osób w wieku 65 lat i starszych spadł z 27,3 proc. w 2008 r. do 23,5 proc. w 2017 r.

Reklama

Procentowo szanse na doświadczanie ograniczeń w codziennych czynnościach takich jak ubieranie się lub kąpiel oraz prawdopodobieństwo ograniczeń funkcjonalnych (jak poważne trudności w chodzeniu lub wchodzeniu po schodach) spadły w latach 2008-2017 odpowiednio o 18 i 13 proc.

Gdyby wzrost niepełnosprawności utrzymał się na poziomie z 2008 r., dodatkowe 1,27 miliona starszych Amerykanów miałoby trudności z samodzielną kąpielą lub ubieraniem się, a dodatkowe 1,89 miliona - poważne trudności z chodzeniem lub wchodzeniem po schodach.

- Dramatyczna poprawa dotycząca rozpowszechnienia niepełnosprawności wśród starszych Amerykanów ma ważne implikacje dla naszych społeczności — wskazała pierwsza autorka Esme Fuller-Thomson, dyrektor Institute for Life Course & Aging na University of Toronto (Kanada). - Ten spadek przynosi wiele korzyści osobom starszym, ich rodzinom i opiekunom oraz całemu systemowi opieki zdrowotnej.

Poprawa sprawności wśród osób starszych była większa w przypadku kobiet niż w przypadku mężczyzn. Po uwzględnieniu wieku i rasy prawdopodobieństwo doświadczania przez kobiety ograniczeń w codziennych czynnościach spadło o 20 proc. w porównaniu z 13 proc. dla mężczyzn. Prawdopodobieństwo ograniczeń funkcjonalnych w przypadku kobiet spadło o 16 proc. w porównaniu z 8 proc. spadkiem wśród mężczyzn.

- Chociaż nie jest jasne, dlaczego istnieją te różnice między płciami, wcześniejsze badania sugerują, że kobiety częściej niż mężczyźni poddają się corocznym badaniom kontrolnym i podejmują działania zapobiegawcze, co może przyczynić się do tej różnicy między płciami – zaznaczył współautor Jason Ferreirinha, niedawny absolwent studiów Master of Social Work na University of Toronto.

Dalsze analizy wykazały związek pomiędzy niektórymi obserwowanymi poprawami w zakresie niepełnosprawności w ciągu dekady a odsetkiem absolwentów szkół średnich i wyższych wśród osób urodzonych po II wojnie światowej.

Reklama

- Wyższe wykształcenie zwiększa wiedzę o zdrowiu i zachowania promujące zdrowie – mówi współautorka Katherine Ahlin, niedawna absolwentka programu MSW na FIFSW University of Toronto. - Poziom wykształcenia ma również wpływ na rodzaj pracy, który wpływa na czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego. A im niższe czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego, tym niższy poziom niepełnosprawności w późniejszym życiu.

Naukowcy twierdzą, że w grę mogą wchodzić inne czynniki, które uzasadniają przyszłe badania. „Innymi możliwymi czynnikami przyczyniającymi się do tego pozytywnego trendu może być spadek palenia, zmniejszający się poziom zanieczyszczeń powietrza i wycofanie benzyny ołowiowej w latach 70. XX wieku” - mówi Fuller-Thomson.

Badanie opiera się na analizie 10 kolejnych przekrojowych fal American Community Survey (2008-2017), ogólnokrajowego reprezentatywnego przekrojowego badania zarówno osób starszych mieszkających w społeczności, jak i osób starszych przebywających w domach opieki. W każdym roku zbierania danych brano pod uwagę około pół miliona osób starszych – w sumie 5,4 miliona amerykańskich respondentów w wieku 65 lat i starszych.

Co ciekawe, badanie wykazało mniejszy spadek niepełnosprawności wśród osób z pokolenia baby boomer w porównaniu ze starszymi kohortami. Autorzy zasugerowali, że wyższe wskaźniki otyłości wśród pokolenia wyżu demograficznego w porównaniu z ich starszymi odpowiednikami mogą odgrywać rolę w wolniejszym spadku rozpowszechnienia niepełnosprawności.

- Wyniki naszego badania wskazują na gwałtowny spadek rozpowszechnienia niepełnosprawności wśród starszych Amerykanów – powiedział. - Konieczne będą dalsze badania w celu sprawdzenia, czy te pozytywne trendy utrzymają się w nadchodzących dziesięcioleciach, gdy populacja wyżu demograficznego (baby boomers) będzie po osiemdziesiątce.

Baby boomers to pokolenie ludzi urodzonych od roku 1943/46/47 do roku 1955/60, głównie po II wojnie światowej. Roczniki zaliczane do pokolenia baby boomers są pierwszym w skali świata pokoleniem, które licznie dożyło starości.

Więcej w publikacji źródłowej: https://www.mdpi.com/1660-4601/20/3/2665 (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/