Różne formy kobiecego "ja": jesienna kolekcja Acephala

1 Projektanci wzięli to, czym kobieta nie jest i za pomocą opozycyjnych elementów stworzyli nową kobietę, która odważnie eksperymentuje ze swoim wizerunkiem, przekraczając granice pomiędzy tym co męskie/kobiece i dojrzałe/niedojrzałe. Unika kategoryzacji i ograniczeń. Jest trochę kobietą, trochę mężczyzną, trochę dzieckiem.

2 Sylwetka zbudowana została poprzez wykorzystanie elementów męskiej garderoby.

3 Dominują surdutowe płaszcze, garnitury, kamizelki, długie koszule. Także sukienki naśladują wydłużoną, niepodkreślającą sylwetki linię męskich ubrań.

4 Kontrastem dla surowej linii ubrań są tkaniny i detale. Quasi-dziecięce, schematycznie zakreślone rysunki serc i ust pokrywają wełniane dżerseje i wielobarwny, kraciasty żakard (utkany na bazie bawełny i jedwabiu, przeplatanych błyszczącą lureksową nitką).

5 Stworzone przy pomocy Instagramu zabawne, fotograficzne, czarno-białe martwe natury, również wtłoczone w schemat kraty, zdobią jedwabną koszulę (na której mankietach pojawia się tytułowy napis „Don’t kiss me”).

6 Ręcznie wycinane w grubym, wełnianym flauszu kwadraty i usta wypełnione zostały recyclingową satyną, wprowadzają do ubrań element rzemieślniczy i wzbogacają faktury bluz, sukienek i kombinezonu.

7 Tkaniny wyszukane w eksperymentalnych manufakturach we Francji, Włoszech i Japonii są ważnym punktem kolekcji.

8 Oprócz wspomnianych powyżej, stworzonych na zamówienie nadruków i żakardu (z francuskiej manufaktury tworzącej m.in. dla domów haute couture), kolekcję budują japoński gnieciony denim i alpaka oraz włoska tkanina z celofanowych frędzli oraz nietypowa w dotyku mieszanka bawełny, jedwabiu i gumy mająca nieco zgrzebny, jakby lekko znoszony charakter.

9 Wykorzystane tkaniny są bardzo taktylne i ujawniają przywiązanie do jakości wrażeń zmysłowych, jakie zapewniają nasze ubrania podczas ich noszenia.