Subskrybuj nas na Youtube
Aż 98 proc. cztero- i pięciolatków posiada umiejętność generowania innowacyjnych pomysłów, ale zdolność tę obserwujemy jedynie u 12 proc. 15-latków
Niedawno kupiliśmy komuś na prezent zestaw Lego. Szpital. 871 elementów, w pakiecie licząca 180 stron instrukcja. Jeszcze dwie dekady temu wytyczne do zestawów składających się z od 880 do 1100 klocków miały od 46 do 54 stron. Na ilustracjach pokazywano tylko najważniejsze kroki, pomagające ułożyć z rozsypanych cegiełek zabawkę widniejącą na pudełku. Dziś składający jest prowadzony za rękę. W przypadku niektórych instrukcji rysunki klocków mają naturalną wielkość – można przyłożyć do nich dany element i porównać rozmiar. Skąd ta zmiana?
– Miało to na celu ułatwienie budowania. Dzieci mają teraz dużo więcej rzeczy, które mogą odwrócić ich uwagę. Producenci doszli do wniosku, że maluchy nie mogą zbyt szybko zniechęcić się do zabawy Lego, uznać, że to za trudne, i rzucić zabawki w kąt – wyjaśnia Marek "M_Longer" Markiewicz, AFOL (Adult Fan of Lego, czyli dorosły fan Lego). On sam od dawna jest na innym poziomie zaawansowania – ma ponad 130 tys. klocków, z których tworzy budowle wymyślone przez siebie, a nie przez producenta.
Zapomnij o instrukcji
Dzieciaki zniechęcają się bardzo szybko. Jeden z pracowników sieci sklepów Smyk mówi nam, że co rusz trafia na niezadowolonych rodziców, którzy kupili swoim pociechom klocki. Dzieci zaś nie potrafią ich ułożyć.
– Pytam, czy brakuje jakichś elementów. A może część jest uszkodzona... Okazuje się, że nic z tych rzeczy. Zdarza się, choć coraz rzadziej, że instrukcja w którymś miejscu pozostawia zbyt duże pole do własnego działania, a nie pod szablon. Dzieci się gubią i denerwują, rodzice więc również zaczynają się denerwować. Zamiast wspólnie usiąść i zastanowić się, który element teraz by pasował, część przychodzi z reklamacją do sklepu – wyjaśnia nasz rozmówca.
Eksperci wskazują, że choć łatwo postawić tezę o tym, iż to dzieci są coraz mniej kreatywne, to przecież nie najmłodsi są tu winni, lecz rodzice. Instrukcja stanowi substytut dla czasu, który dorosły powinien poświęcić swej latorośli, by wspólnie złożyć klocki. Samodzielne odtwarzanie naszkicowanych modeli nie rozwinie bowiem wyobraźni malucha. Ta budzi się dopiero w chwili zamknięcia instrukcji. Najmłodsi potrzebują jednak dodatkowego bodźca – wsparcia rodzica i wskazania, że żółte kwiatki mogą być też gwiazdą na niebie.