Jest mniej zainteresowane kontaktami z ludźmi, za to fascynuje się tym, co je otacza. Malec może sprawnie pełzać lub leżąc na brzuchu próbuje odpychać się rączkami i zamiast przybliżać się do zabawki, oddala się. Położony na brzuchu podnosi się na rączkach, unosi pupę, lecz nie potrafi się ruszyć. Nie denerwuj się jednak jeśli twoje dziecko nie próbuje pełzać. Niektóre wcale nie pełzają i nie raczkują, tylko od razu chodzą.

Reklama

Dziecko, które nauczy się przemieszczać, ciekawość łączy z obawą. Chciałoby poznawać pokój, sprawdzić, co jest za drzwiami, jednak nie chce tracić cię z oczu. Czasem przełamuje niepewność i rusza na podbój świata, jednak szybko wraca, żeby sprawdzić czy przypadkiem nie zniknęłaś. To czas, kiedy tylko mama daje mu poczucie bezpieczeństwa.

Dziecko wydaje coraz więcej odgłosów i widać, że bardzo mu się to podoba. Często próbuje naśladować odgłosy wydawane przez dorosłych, uczy się też, co znaczy słowo „nie” – rozpoznaje to po tonie twojego głosu. Reaguje na swoje imię.

Rozwój fizyczny

Samo podciąga się do pozycji siedzącej

Reklama

Stoi przez moment podciągane do stania i trzymane za ręce.

Może raczkować lub pełzać

Podnosi się na kolanach i rękach, kołysze w przód i w tył

Sięga po swoje stopy obiema rączkami

Leżąc na plecach może podnosić i opuszczać pośladki

Pojawiają się zęby

Reklama

Trzyma jednocześnie dwa przedmioty, każdy w jednej ręce, i może uderzać nimi o siebie

Stara się złapać przedmiot palcami

Lubi poznawać swoje ciało rękami i ustami

Często potrafi samodzielnie zjeść biszkopta

Rozwój społeczny

Okazuje różne emocje: radość, rozdrażnienie, niepewność

Stawia opór, kiedy zmusza się je do zrobienia czegoś, czego nie chce

Uczy się znaczenia słowa „nie”

Uśmiecha się radośnie podczas kontaktu z bliskimi

Odczuwa niepokój, kiedy traci mamę z oczu.

Rozwój intelektualny

Coraz bardziej się koncentruje, potrafi skupić uwagę na detalach

Rozumie, że przedmioty nie znikają, kiedy się je chowa

Naśladuje dźwięki

Może kojarzyć obraz dziecka z samym sobą i okazuje to odpowiednimi dźwiękami

Częściej wymawia „ma, mu, da, di”

Zaczyna rozumieć, że to co robi, ma swoje konsekwencje

Kiedy ktoś wymawia jego w imię w rozmowie, wychwytuje to.