Jak? Podejmując decyzję o rozpoczęciu gromadzenia kapitału na dodatkową emeryturę w tak zwanym trzecim filarze. Im wcześniej zaczniemy, tym lepiej. Można regularnie wpłacać nawet nieduże sumy - mówi Anita Bogusz, członek zarządu Commercial Union Polska - Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie SA.

Twoja emerytura z tzw. drugiego filaru nie będzie zbyt wielka (ok. 60 proc. tego, co udawało się zarobić, pracując tuż przed emeryturą). Dlatego warto wspomóc się tzw. trzecim filarem. Są to wszelkie dobrowolne ubezpieczenia i formy oszczędzania na emeryturę. Pod tym pojęciem kryją się zarówno oszczędności odkładane na bankowej lokacie, jak i w ubezpieczeniach, w funduszach inwestycyjnych czy pracowniczych programach emerytalnych (PPE) albo na indywidualnych kontach emerytalnych (IKE).

Zabezpieczenie emerytalne wykupione w prywatnym towarzystwie ubezpieczeń zwykle jest ubezpieczeniem na życie i dożycie wraz z funduszem inwestycyjnym. Zaletą ubezpieczenia na życie jest ochrona jeszcze zanim przejdziemy na emeryturę. Już od momentu podpisania umowy z firmą ubezpieczeniową nasi bliscy mogą liczyć na odszkodowanie, gdy nas zabraknie. Ale jest ważny warunek - systematyczne oszczędzanie. W przeciwnym razie polisa może wygasnąć, a pieniądze wpłacone w postaci składek, przepadną.

Decydując się na prywatną rentę, w zależności od sytuacji rodzinnej, można mieć rentę indywidualną (dla osoby samotnej) lub któryś z wariantów renty rodzinnej (np. dożywotnią, zagwarantowaną na 10 czy 20 lat). Cały zgromadzony na emeryturę kapitał można też odebrać od razu lub w ratach określonej wartości lub w określonej liczbie rat.





Reklama

Najwięksi ubezpieczyciele:

● TU Allianz Życie Polska SA
● Amplico Life
● Commercial Union Polska - TU na Życie SA
● Compensa Życie SA
● STU na Życie Ergo Hestia SA
● Generali Życie TU SA
● TU na Życie ING Nationale-Nederlanden Polska SA
● Nordea Polska TU na Życie SA
● PZU Życie SA
● TU na Życie WARTA SA










Sprawdź, co się opłaci:


Pracownicze programy emerytalne tworzone przez pracodawców dla zatrudnianych przez nich pracowników mogą mieć różne formy. Są to: pracowniczy fundusz emerytalny,umowa o wnoszeniu przez pracodawcę składek do funduszu inwestycyjnego, umowa grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie z zakładem ubezpieczeń.

Jak sama nazwa wskazuje, PPE przeznaczone są dla pracujących w tej firmie. Nikt poza pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, wyboru i mianowania nie może do PPE należeć. Plusem oszczędzania na emeryturę jest to, że wartość składki pomijana jest przy naliczaniu składek na ubezpieczenie społeczne, minusem zaś to, że nie można odłożyć zbyt dużo pieniędzy. Składka podstawowa nie może bowiem przekraczać 7 proc. zarobków. Jest wyliczana
procentowo od wynagrodzenia (może być określona maksymalna jej kwota) albo w kwocie jednakowej dla wszystkich pracowników. Na więcej przepisy nie pozwalają. Składka ta jest finansowana przez pracodawcę.

Możesz płacić więcej, masz jednak prawo zadeklarować składkę dodatkową (jeżeli umowa zakładowa tego nie zakazuje) finansowaną z twojego wynagrodzenia. Jej wysokość określasz w deklaracji. Możesz zmienić wysokość składki dodatkowej lub zrezygnować z jej wnoszenia. I w tym przypadku są ograniczenia. Suma składki dodatkowej w tym roku nie może przekroczyć 11 091 zł.

W każdej chwili masz prawo wycofać się z PPE. Niestety, nie dostaniesz zwrotu pieniędzy, lecz musisz poczekać na wypłatę świadczenia po osiągnięciu wieku emerytalnego lub nabyciu wcześniejszych uprawnień emerytalnych. A więc dopiero po osiągnięciu 60. roku życia albo po przejściu na wcześniejszą emeryturę w wieku co najmniej 55 lat. Natomiast po ukończeniu 70 lat pieniądze dostajesz automatycznie, bez konieczności składnia wniosku. Masz prawo wskazać osoby, które dostaną pieniądze na wypadek śmierci. Jeśli tego nie uczynisz, wypłata z polisy przypadnie najbliższym w kolejności ustalonej w ogólnych warunkach takiego ubezpieczenia, zwykle spadkobiercom. Środki te zwolnione są z podatku od spadków i darowizn.

Indywidualne konta - najnowszą formą dodatkowego oszczędzania na emeryturę są indywidualne konta emerytalne (IKE) przeznaczone już dla osób po ukończeniu 16. roku życia (osiągających opodatkowane dochody). Maksymalny wiek kiedy można rozpocząć oszczędzanie - to w zasadzie 55 lat. Nie ma obowiązku systematycznego oszczędzania, natomiast minimalny okres to pięć dowolnych lat (w niektórych przypadkach krócej). IKE może założyć każdy, bez względu na to, jak zarabia, nawet bezrobotny. Sam bowiem wpłacasz pieniądze.

Limit wpłat jest jeszcze mniejszy niż przy PPE.W tym roku jest to maksymalnie 3697 zł (jeśli wpłacisz więcej, od zysków z tej nadwyżki trzeba będzie zapłacić podatek). Ale korzyści można osiągnąć długotrwałym oszczędzaniem. Plusem jest duży wybór placówek oferujących IKE. Są to chociażby fundusze inwestycyjne, biura maklerskie, towarzystwa ubezpieczeniowe czy lokaty bankowe.W wielu sytuacjach masz więc możliwość wyboru strategii inwestycyjnej (mniej czy bardziej agresywnej).

Najważniejszą premią z gromadzenia pieniędzy w IKE jest uniknięcie tzw. podatku Belki, ale ulgę tę masz dopiero w momencie przechodzenia na emeryturę - w wieku 60 lat (55 lat przy wcześniejszym uprawnieniu emerytalnym). Jeśli wycofasz pieniądze wcześniej - zapłacisz 19 proc. podatek.