Ewa Drzewiecka
ekspert z zakresu prawa pracy
Pracownica może podczas urlopu wychowawczego wyjechać z dzieckiem do pracującego za granicą ojca dziecka. Przebywając za granicą, będzie ona nadal korzystała z urlopu wychowawczego u dotychczasowego pracodawcy. Może także podjąć dodatkową pracę, jednakże pod warunkiem (taki sam dotyczyłby podjęcia pracy w kraju), że nie zaprzestanie sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
Celem urlopu wychowawczego jest stworzenie warunków umożliwiających rodzicom lub opiekunom sprawowanie osobistej opieki nad małym dzieckiem. Korzystanie z urlopu wychowawczego nie oznacza, że pracownik nie może podjąć pracy zarobkowej (na podstawie umowy o pracę czy umów cywilnoprawnych, np. umowy-zlecenia). Dopuszczalne jest także podjęcie działalności o charakterze niezarobkowym, nauki lub szkolenia.
Reklama
Przepisy prawa pracy nie przewidują żadnych dodatkowych warunków dla pracownika, np. wyrażenia zgody przez pracodawcę. Nie można ich także wprowadzić w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy czy umowie o pracę.
Reklama
Jeżeli pracodawca ustali, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, ma prawo odwołać go z urlopu i wezwać do stawienia się w pracy w terminie przez siebie wskazanym, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia powzięcia takiej wiadomości i nie wcześniej niż po upływie 3 dni od dnia wezwania (art. 1862 par. 2 k.p.). Nie przewidziano żadnych dodatkowych sankcji – pracodawca nie może np. wypowiedzieć umowy o pracę. Tego rodzaju sankcję pracodawca może zastosować dopiero w razie niestawienia się pracownika na wezwanie. Takie same uprawnienia ma pracodawca, jeżeli stwierdzi, że z urlopu wychowawczego korzystają w tym samym czasie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka przez okres przekraczający 3 miesiące (art. 186 par. 3 k.p.). Z powyższego wynika, że niedopuszczalne byłoby, gdyby pracownica korzystająca z urlopu wychowawczego wyjechała za granicę i pozostawiła dziecko w kraju. Dopuszczalny jest jednak kilkudniowy wyjazd, który nie oznacza zaprzestania sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
Podstawa prawna
Art. 9, art. 186 par. 3, art. 1862 par. 1 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).