JAKIE BADANIA SĄ NIEZBĘDNE?
Badanie grupy krwi oraz czynnika Rh - należy je wykonać jak najszybciej, a dokument informujący o naszej grupie krwi mieć zawsze przy sobie. W razie wystąpienia nagłego krwotoku, gdy konieczne będzie przetoczenie właściwej krwi, lekarze zaoszczędzą aż dwie godziny (bo tyle właśnie trwałoby badanie).
Badanie przeciwciał anty - D – umożliwia wczesne rozpoznanie konfliktu serologicznego między matką a płodem. Ich regularne monitorowanie we krwi ciężarnej pomaga ocenić, czy płód nie jest zagrożony.
Badanie moczu - wyniki informują o funkcjonowaniu całego organizmu, to niezwykle istotne badanie diagnostyczne. Aby było miarodajne, należy je wykonywać po całonocnej (minimum pięciogodzinnej przerwie w oddawaniu moczu).
Morfologia krwi - dzięki temu badaniu zostanie określona liczba krwinek białych oraz czerwonych, gęstość krwi (czyli hematokryt), stężenie hemoglobiny oraz liczba płytek. W czasie ciąży należy szczególną uwagę zwrócić na stężenie hemoglobiny, która w przypadku niskiej wartości może świadczyć o anemii.
Glukoza w surowicy – to badanie obowiązkowe, którego celem jest wykluczenie ewentualnej cukrzycy. Przeprowadza się je dwukrotnie - na początku pierwszego oraz pod koniec drugiego trymestru. Drugie badanie to tak zwany test obciążenia glukozą, który może zdiagnozować tzw. cukrzycę ciążową.
Odczyn Wassermanna – badanie ma na celu wykrycie ewentualnej kiły. Wykonuje się je dwukrotnie w czasie ciąży - na początku i na końcu. Kiłę można leczyć przez cały okres ciąży.
Antygen HBs – sprawdza się go w ostatnich tygodniach ciąży, w celu wykrycia żółtaczki zakaźnej typu B. Jeśli okaże się, że matka jest chora, dziecku należy podać zaraz po urodzeniu immunoglobulinę.
Badania bakteriologiczne - wykonuje się je w ostatnim trymestrze ciąży, a jego celem jest uniknięcie ewentualnego wrodzonego zakażenia dziecka.
Cytologia – jeśli kobieta na rok przed ciążą nie poddawała się wymazowi z szyjki macicy, musi wykonać badanie na początku stanu błogosławionego.
Badanie prenatalne – nieobowiązkowe, ale proponuje się je kobietom po 35. roku życia. Jego celem jest wykrycie ewentualnych wad wrodzonych płodu. W wersji inwazyjnej, która wiąże się z koniecznością dostania się do macicy, ryzykuje się utratę ciąży. Wersja nieinwazyjna jest całkowicie bezpieczna zarówno dla matki, jak i dla dziecka - polega na wykorzystaniu USG oraz przebadania krwi pobranej od mamy.
__________________________________________
NIE PRZEGAP:
>>> Samotne macierzyństwo bywa naszym wyborem
>>> Ile powinnaś przytyć w ciąży
>>> Trzymaj prostownicę z dala od dziecka
