Weźmy pod uwagę dziecko, które mając 7 lat, rozpoczyna naukę w podstawówce. Powiedzmy, że siedzenie w szkolnej ławce zajmuje mu średnio 5 godzin dziennie, z czym każda kolejna klasa, to coraz więcej lekcji. Młodzież licealna i studenci zmuszeni są do spędzania całych dni na uczelni… Po powrocie do domu nasz siedmiolatek je obiad, bawi się i ogląda TV również w pozycji sedenteryjnej… Następnie przez 3 godziny uczy się i odrabia lekcje, też przy biurku. Po zliczeniu zyskujemy około 10 godzin w pozycji siedzącej. Podczas ciepłych pór roku brak ruchu jest kompensowany zabawą na świeżym powietrzu, jednak w zimie mamy niestety mniejszą ilość takich możliwości. Dzieci dowożone są do szkoły samochodami w obawie przed zmarznięciem, a wieczory z tego samego powodu spędzają w domu.
Według statystyk około 80% dzieci ma jakąś wadę postawy. Tak więc drodzy rodzice, może czas ograniczyć czas spędzany przed komputerem i telewizorem na rzecz aktywności fizycznej? Ruch jest czynnikiem kształtującym wszystkie układy ludzkiego organizmu. Wpływa na układ kostny, mięśniowy, pobudza procesy metaboliczne, poprawia krążenie, a co za tym idzie także rozwój intelektualny. Tych wszystkich korzyści bierny wypoczynek w domu na pewno nie zastąpi!
Najlepiej zacząć jest od tego co powszechnie dostępne czyli lekcje wf-u. Nie zwalniajmy z nich dziecka z błahych powodów czy lenistwa. Dwie godziny wychowania fizycznego przyniosą sporo korzyści, jednak i to jest w dalszym ciągu za mało. Każde dziecko powinno przynajmniej dwa razy w tygodniu uczęszczać na dodatkowe zajęcia wymagające aktywności ruchowej. Może to być basen, piłka nożna, siatkówka, taniec. Ważne, by maluchy miały możliwość kształtowania ruchowego swojego ciała.
Istotny jest także sposób odżywiania się. Otyłość sprzyja bowiem powstawaniu takich wad jak kolana koślawe, czy płaskostopie. Również pozycja w jakiej śpi nasza pociecha jest wbrew pozorom nie bez znaczenia. Najkorzystniejszą pozycją do snu nawet przy wadach postawy jest leżenie na plecach. Wszystkie mięśnie są wtedy bowiem najbardziej rozluźnione.
Zwracajmy również uwagę na sposób w jaki dziecko wykonuje czynności życia codziennego. Nie ważne co podnosi z podłoża- czy to jest lekka książka, czy ciężki plecak- zawsze powinno to robić na ugiętych nogach, kucając. Nawet lekka kartka papieru podniesiona poprzez ugięcie kręgosłupa obciąża go z siłą 200 kg!
Prawidłowa postawa jest bardzo ważna dla rozwoju każdego z nas. Powyższe zasady dotyczą przede wszystkim postępowania u dzieci, jednak zapewne i dorośli będą mogli w dużym stopniu z nich skorzystać.
